Latest Blog Post

#10 - [OOC] You, me, us! 💖

---

On bir yıllık oyun hayatımın, Lydia ile geçen sekiz senesi boyunca hiç karakter dışı blog yazmadım ve yazacağımı da düşünmüyordum. Kodlardan ibaret bu küçük dünyanın içinde kendi sahnemi kurmuş olmak benim en büyük zevkim oldu her zaman, kendi yazdığım kuralların dışına çıkmadan ve sınırları aşmadan sergiledim performanslarımı. Gösterimler iptal oldu, replikler unutuldu, perdeler kapandı ama hiçbir şey yaratımın verdiği keyfi elimden alamadı. Hayatın yansıması olan rollerin kimliğiyle seslendim, güldüm, ağladım, sevdim, nefret ettim. Ama bugün, bizzat kendi ağzımdan takdim etmek istediğim birisi var. O birisi ki, beni üzen şeyleri avuçları arasına alıp un ufak edecek kadar güçlü, Shakespeare sonelerinden fırlamış gibi şiirsel, naif, büyüleyici. Sesinde gizli gezegenler var, yörüngesindeyken kainat ruhuma doluyor ve kalbimin bedenime büyük geldiğini hissediyorum. Ben çok seviyorum! Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum. Önümdeki kahve kupasına bakarken gülümsediğimi fark ediyorum, camın önüne konan kuşlara onu anlatmak istiyorum. İçim içime sığmıyor, yorgunluktan bayılacak kadar bitkin olduğum anlarda bile kıpır kıpır, kabına sığmaz bir coşkuya ev sahipliği yapıyorum.

Cümlelerimin odağını değiştirmek zor olsa da, minicik kalan karakter limitimin bu kısmını Lydia'ya ayırıyorum. Ben artık roleplayin dışında olmak ve sadece Aurora'nın hikayesinde başrol oynamak istiyorum. Şimdiye kadar koruduğum düzenim, canım JuJu'ma emanet. Her şeyin gittikçe güzelleştiği, gittikçe güçlendiği bu masalın anlatıcılarına çok teşekkür ederim. Bizi daha çok yaklaştıran bölüm sonu canavarlarına, büyülü ormanda bizi saklayan ve her zaman destek olan arkadaşlarımıza ve en çok da sana, sevgilim hanım. En çok da sana!

I feel I'm falling in love with all my heart.

---